زلزلهشناس و استاد پژوهشگاه زلزلهشناسی میگوید:«گسل شمال تهران هر ۳هزار تا ۳۵۰۰ سال یک زلزله مهم در حدود ۳۰ هزار سال گذشته نشان داده است. بخش شرقی گسل مشا، همانجایی که از دماوند عبور میکند، حدود هزار و۱۰۰سال یک زلزله مهم در ۱۰هزار سال گذشته نشان داده است.»
مهدی زارع، به خبر آنلاین می گوید: در بیست ساله اخیر سطح ریسک زلزله در شهر تهران را بالا بردهایم. اخیرا بعضی مسئولان به نوعی به مساله زلزله تهران پرداخته اند که به نظر محدوده داخل تهران را محدودهای بدون زلزله، و خطرهای حوزه نزدیک گسلهای فعال را کم اهمیت نشان میدهد. بعضی اشارهها به اینکه پرداختن به زلزله تهران صرفا در جهت نگران کردن مردم بوده، اشارات درستی نیست. ریسک بالای زلزله در تهران توهم نیست اتفاقا خطاب اصلی کارشناسان این حوزه مسئولان و مدیران اجرایی کشور هستند.
به گفته وی تهران به عنوان مهمترین کانون جمعیتی کشور روی گسلهای فراوانی توسعه یافته است و باید مهمترین ناحیه از نظر ریسک زلزله در ایران قلمداد شود و ببینیم که چقدر کارهایی برخلاف درسهای زلزلههای گذشته انجام دادهایم که به ویژه در بیست ساله اخیر سطح ریسک زلزله را در این شهر بالا بردهایم . روندی که در ۵۰ سال اخیر، بهویژه ۲۰ سال اخیر، در شهر تهران اتفاق افتاده، آن را به سمتی پیش برده که وضع زیست عادیاش هم متناسب نیست.آخرین بارهایی که مردم تهران خودشان زلزله را حس کردند، ۲۰ تیر ۱۴۰۲ در بخشهایی از شرق تهران و ۱۹ اردیبهشت ۹۹ بود. دفعه قبل از آن ۲۹ آذر ۹۶ – زلزله ملارد – و ۱۸ خرداد ۸۶ که در زلزله کهک قم و ۸ خرداد ۱۳۸۳ تعداد زیادی از مردم تهران زمینلرزه را حس کردهاند.
البته هیچکدام از این زلزلهها تلفات مالی زیادی به بار نیاوردند، گرچه هر کدام از آنها چند کشته داشتند. ولی هیچکدام زلزلههای مخربی نبودند. بنابراین آخرین اتفاقی که واقعا خرابی جدی به بار آورده، زلزله سال ۱۸۳۰ میلادی است که الان ۱۹۰ سال از آن میگذرد. چون فاصله زلزلهها زیاد است، مردم این موضوع را فراموش میکنند.
وی در باره تاریخچه زلزله های تهران می افزاید: گسل شمال تهران هر ۳هزار تا ۳۵۰۰ سال یک زلزله مهم در حدود ۳۰ هزار سال گذشته نشان داده است. بخش شرقی گسل مشا، همانجایی که از دماوند عبور میکند، حدود هزار و۱۰۰سال یک زلزله مهم در ۱۰هزار سال گذشته نشان داده است.
در بخش مرکزی آن، قسمتی که از نزدیکی شمال تهران از روستای کلان لواسانات رد میشود و تا میگون و شهرستانک ادامه پیدا میکند، علارغم وجود شواهد فعال بودن گسل، هیچ زلزله تاریخی و دستگاهی شاخصی ثبت نشده، و مطالعه خاصی هم روی آن انجام نشده است. به هر حال به نظر می رسد که با یک قفل شدگی و نبود لرزه ای مهم در راستای گسل مشا – قطعه مرکزی – مواجهیم که اتفاقا بخش مهمی هم هست و بخشهایی از مناطق چهار و یک شهرداری تهران حدود ۱۵ کیلومتر با آن فاصله دارند. در مورد گسلهای دیگر مانند پردیسان که از وسط شهر تهران رد میشود، یا گسلهای ری و کهریزک و همچنین گسل ایوانکی اطلاعات کمتری در مورد بازگشت زمینلرزهها داریم.
انتهای پیام/