شرکتهای داروسازی زیستی به دنبال رویکردهای عرضهشده به بازار هستند که فراتر از انتظارات مشتری است. شروع با یک پلتفرم فناوری متحول شده به این سازمان ها اجازه می دهد تا فراتر از یک نسخه و دستورالعمل های اساسی ارزش ایجاد کنند.
به گزارش اخبار فناوری، به گفته برایان ویلیامز، مدیر عامل شرکت توسعه نرمافزار” مشاوره تجاری سبک زندگی”* ، یکی از عناصر اصلی در این نیاز شرکتهای داروسازی برای تغییر، ایجاد راهحلهای دیجیتالی است که بیماران را توانمند میکند، پزشکان را قادر میسازد و با محیط مراقبت توزیعشده ادغام میکند.
صنعت علوم زیستی شامل تولیدکنندگان بیودارویی و تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی مانند تصویربرداری، تشخیص آزمایشگاهی، ایمپلنت و ارتوپدی است. این رشته همچنین شامل سایر نهادهای درگیر در تحقیق و ساخت داروها و دستگاههای مورد استفاده در سلامت انسان و حیوانات است.
وی گفت: شرکتهای بیوتکنولوژی که قصد دارند با قیمتهای سهام سالم وارد بازار عمومی شوند، از جریانهای پولی منحرف شده از فرصتهای سنتیتر عرضه اولیه عمومی سهام استفاده کردند. تحقیقات زیست شناسی مصنوعی نیز یک هدف جذاب در تامین مالی است.
توسعه مدلهای جدید با فناوری
بسترهای فناوری متحول شده سازمان های علمی را قادر می سازد تا تأثیر خود را فراتر از تجویز داروها و ارائه راهنمایی های ابتدایی گسترش دهند. ویلیامز خاطرنشان کرد که پلتفرمهای فناوری مصرفکننده، مانند iOS و Android، و اکوسیستمهای برنامهای که آنها پشتیبانی میکنند، استانداردهای جدیدی را برای عملکرد و تجربه کاربر تعیین کردهاند.
ویلیامز در این زمینه می گوید: بسیاری از شرکتها در صنعت تولید بیودارو راهحلهای دیجیتالی ایجاد میکنند که بیماران را توانمند میکند، پزشکان را قادر میسازد، و با یک محیط مراقبت توزیعشده ادغام میشود. تولیدکنندگان بیوفارما در حال توسعه راه حل های دیجیتالی برای ارائه درمان های موثرتر و شخصی به بیماران هستند.
در عین حال، آنها همچنین بینشهای جدیدی را برای پزشکان ایجاد میکنند، مانند دادههای طولی بیمار یا دادههای گروهی، و ارائه مراقبت در نقاط دسترسی متعدد را تسهیل میکنند. به گفته ویلیامز، ادغام راه حل های دیجیتال در این محیط ها برای مستندسازی نتایج سلامت بیمار بسیار مهم است.
این تمرکز بر ابزارهای دیجیتال به این معنا نیست که تولیدکنندگان داروی بیو دارو به سمت استراتژی های خود بازاریابی و مستقیم به مصرف کننده می روند. در عوض، این بدان معناست که بیوفارما باید دیدگاه خود را در مورد بیماران تغییر دهد.
به گفته برایان ویلیامز فرایندهای تولید بیودارو باید بیشتر با تقاضا هماهنگ شود، به ویژه با توجه به الزامات پایداری بیشتر درمان. او پیشنهاد کرد که شکاف بین نیاز به مشاهده داده ها و نابرابری اطلاعات، که اغلب به جدایی بین تولیدکنندگان بیودارو و مصرف کنندگان نهایی مربوط می شود، قطعاً به کمبود و نیاز به مشاهده داده ها کمک می کند.
ویلیامز خاطرنشان کرد، با غلبه بر موانع، تولیدکنندگان بیودارو میتوانند کشف داروی جدید را تسریع کنند و درمانهای شخصیسازیشدهتری را توسعه دهند که مزایای سلامتی واضحی را برای بیماران به ارمغان میآورد. چنین پیشرفتی منجر به بهبود نتایج درمان و رضایت بیمار خواهد شد.
* Life Sciences Business Consulting
انتهای پیام/